Anatolijski pies pasterski

Anatolijski pies pasterski

Kartoteka

Inne nazwy:

Owczarek anatolijski, Anatolian shepherd dog, Coban köpegi

Długość życia (w latach)

12-15

Wielkość miotu

5-10

Historia

Anatolijski pies pasterski należy do bardzo dawnej grupy psów, pilnujących stad, pochodzących rozwijała sie poprzez przystosowanie do warunków życia. Jednym z najważniejszych czynników formujących ją był klimat – gorący i bardzo suchy w lecie, nadzwyczaj zimny zimą, a także sposób życia ludzi: koczowniczy, półosiadły i całkowicie osiadły, oraz rodzaj pracy, jaką psy musiały wykonywać, przemierzając rozległy obszar płaskowyżu centralnej Anatolii, i pozostając na dworze bez względu na pogodę.

Wygląd

Rosły, wysoki, mocno i dobrze zbudowany pies do pilnowania stad o szerokiej, masywnej głowie i gęstej sierści z podszerstkiem. Musi odznaczać się potężnymi rozmiarami i siłą. Potrafi być bardzo szybki.
SIERŚĆ : Krótka lub póldługa, z gęstym podszerstkiem. Długość zmienia się znacznie w zależności od warunków klimatycznych – zima sierść jest najdłuższa. Najdłuższa i najbardziej gęsta sierść na szyi, łopatkach i udach.
MAŚĆ: Wszelkie umaszczenia dopuszczalne.

Temperament

Śmiały, opanowany, bez agresji, z natury niezależny, bardzo inteligentny i dający się układać. Dumny i pewny siebie, oddany właścicielowi i czuły wobec niego, ale jako dorosły nieufny wobec obcych.

Tresura

Dość cięzki w tresurze.

Ćwiczenia

Brak danych

Warunki życia

Potrzebują dużo ruchu i ćwiczeń i nienajlepiej będą czuć się w małych mieszkaniach. Duzy ogród to podstawa dla tego psa.

Funkcje

Anatolijski pies pasterski spełnia następujące funkcje: