Sznaucer miniaturowy

Na przełomie XIX i XX wieku w rejonie Frankfurtu nad Menem powstał typ karłowatego sznaucera, wówczas ciągle jeszcze nazywanego szorstkowłosym pinczerem miniaturowym.Były to psy mało wyrównane, w różnym typie i różnej wielkości, i najrozmaitszej sierści, od szorstkiej po jedwabistą, toteż utworzenie z nich jednolitej rasy, która mieć miała typ i zalety większego sznaucera, nie było łatwe.

Mały, mocny, raczej krępy niż lekki, szorstkowłosy, elegancji. Pomniejszona wersja sznaucera, bez oznak karłowatości w wyglądzie.

SIERŚĆ: Powinna być twarda, szorstka i gęsta; składa się gęstego podszerstka i nie za krótkiej okrywy, przylegającej do ciała. Włos okrywowy szorstki, dostatecznie długi, aby ocenić jego strukturę, ani szczeciniasty, ani falisty. Na kończynach włos nie tak twardy, jak na tułowiu. Na wierzchu głowy i uszach sierść krótka. Charakterystyczna jest broda, która nie powinna być całkiem miękka, i krzaczaste brwi, trochę przykrywające oczy.

MAŚĆ:
Czysto czarna z czarnym podszerstkiem.
Pieprz i sól.
Czarno srebrna
Biała

Podobne, jak u sznaucera, z cechami typowymi dla małych psów. Inteligencja, odwaga, wytrzymałość i czujność czynią ze sznaucera miniaturowego niekłopotliwego psa domowego, stróża i towarzysza, którego można bez problemów trzymać nawet w małym mieszkaniu.

Psy tej rasy są bardzo inteligentne jednak w czasie tresury trzeba być opanowanym i spokojnym ponieważ rasa ta ma skłonność do prób dominowania w stadzie.

Brak danych

Bardzo łatwo adaptują się do miejskich warunków więc są znakomitymi domowymi towarzyszami.

Sznaucer miniaturowy spełnia następujące funkcje:

• psy do towarzystwa