Owczarek szetlandzki

Owczarek szetlandzki pochodzi ze Szkocji. Rasa uznana w 1919 roku; wszystkie zabiegi hodowlane zmierzały do upodobnienia jej do owczarka szkockiego długowłosego ("collie"). W pierwszej wersji wzorca FCI zapisano nawet, że sheltie wygląda jak mały owczarek szkocki, ale usunięto ten fragment, ze względu na protesty klubu rasy colie; sheltie był pierwszą rasą w Europie wykorzystywaną do prowadzenia stada.

Mały, długowłosy, urodziwy pies pracujący, nie może być ociężały ani krępy. Harmonijnie zbudowany, wszystkie części ciała składają się na proporcjonalną całość. Obfita sierść z grzywą i kołnierzem, czyste linie głowy i słodki wyraz dopełniają piękna tego psa.

Sierść: Z podszerstkiem; włos okrywowy długi, prosty i szorstki w dotyku, podszerstek krótki, miękki i gęsty. Obfita grzywa i kołnierz, na przednich nogach wyraźne frędzle. Tylne kończyny bogato obrośnięte, ale poniżej stawu skokowego włos raczej krótki. Kufa gładka. Osobniki o krótkim włosie wysoce niepożądane.

Umaszczenie: Śniade: jednolite lub z nalotem, w odcieniach od jasnozłotego do ciemnomahoniowego, w nasyconych odcieniach. Niepożądana wilczasta ani szara.
Trójbarwne: intensywnie czarny tułów, podpalanie pożądane jak najbrdziej intensywne.
Niebieskie marmurkowe: Tło srebrzysto-niebieskie, w czystym odcieniu, na nim czarne plamki i łatki. Pożądane intensywne podpalanie, ale jego brak nie stanowi wady. Rozległe czarne łaty, szare tło czy rdzawe naloty na włosie okrywowym lub podszerstku w najwyższym stopniu niepożądane, bo maść ma być niebieska.

Bystry, ożywiony, czujny, zdecydowany i inteligentny. Przywiązany do właściciela i bardzo mu oddany, nieufny wobec obcych, nie nerwowy.

Bardzo mądre i łatwe w tresurze.

Brak danych

Mogą żyć zarówno w domu jak i na zewnątrz.

Owczarek szetlandzki spełnia następujące funkcje:

• psy ratownicze
• psy rodzinne