Historia
Terier tybetański to starożytna rasa tybetańska przeznaczona do stróżowania. Zawsze służył jako pies do towarzystwa i często wręczano go gościom jako dar i symbol szczęścia. Przez całe stulecia terier tybetański zachował czystość rasy, ponieważ jego ojczyzna była odizolowana od świata.
Wygląd
Krzepki, średniej wielkości; długowłosy; kwadratowa sylwetka; rezolutny wyraz.
WŁOS: Dwuwarstwowy. Podszycie delikatne i wełniste. Włos okrywowy obfity, delikatny, ale nie jedwabisty czy wełnisty; długi. Szata prosta lub falista, ale nie lokowata.
MAŚĆ: Biała, złocista, kremowa, szara lub dymna, czarna, łaciata lub trójbarwna. Praktycznie dopuszczalna jest każda maść, z wyjątkiem czekoladowej lub wątrobianej.
Temperament
Żywy, o łagodnym usposobieniu. Lojalny towarzysz, o miłym sposobie bycia. Przyjacielski, czujny, inteligentny, odważny i skory do zabaw; ani gwałtowny, ani skłonny do bójek. Powściągliwy w stosunku do obcych.
Tresura
Nie powinny sprawiać problemó z wychowaniem.
Ćwiczenia
Brak danych
Warunki życia
Może żyć wszędzie od małych mieszkań do dużych farm.
Funkcje
Terier tybetański spełnia następujące funkcje: