Historia
Już Xenophon o nim wspominał, wyżeł ten wykorzystywany był jako „pies oysel”, rozprzestrzeniony po całej Europie pod różnymi nazwami. Rasa została odnowiona i ulepszona poprzez rozmnażanie w pokrewieństwie, selekcję i trening bez dolewu obcej krwi przez E. K. Korhalsa w drugiej połowie XIX wieku. Od tego czasu różne kluby narodowe pozostawały wierne swemu standardowi.
Wygląd
Pies mocny, o średniej wielkości. Dłuższy niż wyższy. Czaszka nie za szeroka. Kufa długa i kwadratowa. Oczy ciemnożółte lub brunatne, wysoko osadzone. Charakterystyczny wygląd nadają: wydatne wąsy, broda i brwi.
Włos: szorstki i gruby, przypominający w dotyku szczecinę dzika. Nigdy lokowaty, ani wełnisty. Pod szorstką sierścią znajduje się cienki i zwarty podszerstek.
Umaszczenie: przede wszystkim stalowo-szare z brązowymi łatami albo jednokolorowe brązowe, czasami dereszowate albo srokate. Są również dopuszczane umaszczenia białe i brązowe oraz białe i pomarańczowe.
Temperament
Inteligentne psy myśliwskie.
Tresura
Brak danych
Ćwiczenia
Brak danych
Warunki życia
Potrzenują dużo ruchu.
Funkcje
Gryfon korthalsa spełnia następujące funkcje: