Historia
Przodkami były prawdopodobnie inne setery i hiszpańskie wyżły; początkowo używane do wystawiania zwierzyny (głównie ptactwa), chwytanej następnie w sieć. Do ustabilizowania rasy przyczynił się anglik Lord Edward Laverack w połowie XIX w.. Z jego hodowli pochodziły psy zakupione przez innego hodowcę Edwarda Llewelina, który również przyczynił się do stabilizacji i popularyzacji rasy.
Wygląd
Pies średniego wzrostu, o wyraźnie zarysowanej sylwetce, eleganckim wyglądzie i ruchach.
Włos: z tyłu głowy, na wysokości uszu, lekko falisty, lecz nie kędzierzawy, długi i falisty, podobnie jak reszta szaty. Obfite frędzle na przednich i tylnych nogach sięgające do łap.
Umaszczenie: czarno-białe (blue belton), pomarańczowo - białe (orangebelton), cytrynowo-białe (lemon-belton), wątrobiano-białe (liverbelton) lub tricolor, tzn. blue belton z podpalaniem lub liver-belton z podpalaniem. Preferowane są osobniki bez dużych barwnych łat na ciele, ale drobno cętkowane.
Temperament
Bardzo aktywny, o dużej pasji łowieckiej. Nadzwyczaj przyjacielski i łagodnie usposobiony.
Tresura
Inteligentne psy, szybko uczące sięnowych komend.
Ćwiczenia
Brak danych
Warunki życia
Psy tej rasy potrzebują dużo otwartej przestrzeni
Funkcje
Seter angielski spełnia następujące funkcje: